
Την προηγούμενη Τετάρτη όπως όλοι ξέρουμε, έγιναν οι φοιτητικές εκλογές σε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας μας. Εδώ και πέντε χρόνια που είμαι φοιτητής έχω τόσα πολλά να πω και επιτέλους βρήκα την ευκαιρία μέσα από το blog μου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα στα ελληνικά πανεπιστήμια και αυτό που καταστρέφει την φήμη τους είναι η ύπαρξη φοιτητικών παρατάξεων, που άσχετα αν δεν το παραδέχονται υποκινούνται από το κόμματα. Τώρα θα μου πείτε αφού έχουμε δημοκρατία γιατί τα βρίζεις και τα κατηγορείς. Πείτε μου έχετε δει ποτέ στο εξωτερικό σε “πιο δημοκρατικές” χώρες από την Ελλάδα να υπάρχουν παρατάξεις στα πανεπιστήμια; μάλλον οχι. Γιατί εκεί οι άνθρωποι έχουν πραγματική παιδεία, δεν χρειάζονται κάποιον που “να το παίζει Μεσσίας” για να τους βοηθήσει.Όλοι θα ξέρετε τους γλοιώδης τύπους και τις χαζογκόμενες που είναι στις παρατάξεις και σε πλησιάζουν λέγοντας σου:”Θέλεις το Σάββατο το βράδυ να έρθεις στο τάδε μαγαζί που θα έχουμε τραπέζι να σε κεράσουμε τα ποτά;” Όχι ρε καραγκιόζη δεν χρειάζομαι ούτε τα λεφτά σου ούτε την ψεύτικη παρέα σου για να βγω έξω, έχω και λεφτά και πάνω απ’ όλα φίλους. Και το έχετε παρατηρήσει ότι όλοι αυτοί που προανέφερα στα χωριά τους όταν ήταν μικροί θα ήταν οι τελευταίοι καρπαζοεισπράκτορες. Απλά νοιώθουν την ανάγκη να είναι κάποιοι και έτσι εντάσσονται σε κάποια παράταξη.” Και τι σε νοιάζει τι κάνουν όλοι αυτοί;απλά αγνόησε τους και κορόιδευε τους όσο θέλεις” θα μου πείτε. Δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα, το σημαντικότερο είναι ότι με το να ασχολούνται με τις βλακείες τους, χάνουν την ουσία, δεν τους νοιάζει το τι θα γίνει στο πανεπιστήμιο, δεν τους νοιάζει το “καλό του συνόλου”, όπως λένε, το μόνο που τους νοιάζει είναι η ψήφος, να κερδίσουν, να επικρατήσουν, μερικοί από αυτούς να κάνουν και καριέρα πολιτικού, επαγγελματίες κλέφτες και ψεύτες δηλαδή.Όπως μου είχε πει μια φίλη “ εμείς τουλάχιστον μέσα από την παράταξη μας κυνηγάμε τα όνειρα μας” η απάντηση μου; “Αν πιστεύετε ότι μια παράταξη εκφράζει τα όνειρα σας μάλλον κοιμάστε δεν ονειρεύεστε” και πρέπει να ξυπνήσουν όλοι τους να ξεκολλήσουν από όλα αυτά να ονειρευτούν το μέλλον τους, να σχεδιάσουν το μέλλον τους και όχι το μέλλον μιας παράταξης. Όπως μου είχε πει ένας καραγκιόζης:” το να μην σε ενδιαφέρουν αυτά δεν είναι μαγκιά είναι αδιαφορία” καλύτερα να είμαι αδιάφορος και να είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου παρά να γίνω σαν και αυτούς.till the next time...